محمود آباد نمونه
در این مطلب از وب سایت گردشگری هم اقلیم شما را با شهر محمود آباد نمونه آشنا خواهیم کرد. برای آشنایی با این شهر کوچک در قزوین در ادامه همراه ما باشید.
قزوین یکی از ۳۱ استان ایران است که در بخش شمال غربی کشور واقع شده است. این استان با دارا بودن تنها ۱ درصد از مساحت کشور نزدیک به ۸ درصد در اقتصاد و تولیدات ایران نقش دارد. این استان از استانهای تاریخی ایران بوده و آثار باستانی زیادی را در خود جای داده است، به طوریکه ۱۱ درصد از آثار تاریخی ملی ثبت شده کشور در استان قزوین قرار دارد و از این نظر رتبه نخست را در ایران دارد. بهترین سوغاتی این استان انواع شیرینی های خانگی، باقلوا و غذاهای سنتی می باشد.
محمودآباد نمونه (Mahmood Abad nemooneh) شهری است که در استان قزوین قرار گرفته است. این شهر در ۵ کیلومتری مرکز استان قزوین بخش مرکزی شهرستان قزوین قرار دارد. در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۷۸ محمودآباد نمونه مرکز دهستان اقبال غربی از توابع بخش مرکزی شهرستان قزوین، به شهر تبدیل و با عنوان شهر محمودآباد نمونه شناخته شد.
معیشت ساکنان آن از راه کشاورزی در اراضی کشاورزی و باغهای روستایی و دامداری در مراتع ارتفاعات منطقه بود. آب مورد نیاز ساکنان به آب قنات و بارشهای فصلی بستگی داشت. در هسته اولیه شهر محمودآباد، بنابر الگوهای شهرسازی برپایه واحدهای همسایگی، میدانگاه و فضاهای سبزی طراحی و جانمایی شدهاند.
شهر محمود آباد نمونه بازماندهی مجموعهای از روستاهای بازسازی شده در ابتدای دههی ۵۰ در سطح کشور است. در سالهای ابتدای دهه ۵۰ شمسی در چارچوب برنامههای حکومت وقت، برای تعدادی از روستاهای کشور برنامه نوسازی مطرح میشود. نوسازی در محمودآباد نمونه با جابهجایی روستا به مکان فعلی در جوار جاده قزوین- رشت (۱٫۴ کیلومتری مکان قبلی آن) توأم میگردد.
بنا به گفته ساکنان این شهر، انگیزه اصلی در جابهجایی، موقعیت پر خطر محمودآباد و در معرض سیل بودن آن بود. با جابهجایی روستا به کنار جاده رشت- قزوین و کاهش فاصلهی آن از شهر قزوین از یکسو و قرار گرفتن روستا و زمینهای کشاورزی آن در اراضی پایین دست کانال آبرسانی دشت قزوین، زندگی ساکنان روستا دگرگون شد و بهبود یافت، که شامل دسترسی به منابع آبی دایمی و تبدیل بخش بزرگی از اراضی کشاورزی دیم به آبی و سکونت روستاییان در مکان جدید با امکانات مناسب بود. تعداد ۱۰۷ قطعه زمین به تعداد خانوارهای ساکن در روستا خانهی مسکونی با استفاده از شیوه زندگی و مصالح بومی آماده و در اختیار روستاییان قرار گرفت.
برای طراحی این آبادی، از الگوی واحدهای همسایگی استفاده شد و هر مجموعه کوچکی از خانهها دارای یک میدان با فضای سبز شدند. فضاهای خدماتی از جمله مسجد، مدرسه، حمام، مرکز درمانی و جز آنها نیز در این زمان ساخته شده که ساکنان از آنها استفاده میکردند. قرار بر آن بود که این روستاهای نمونه به همین شیوه در سراسر کشور ساخته شوند، از همین رو، نام این آبادی به محمودآباد نمونه شهرت یافت. اما این طرح متوقف شد و پس از انقلاب به گونه دیگری در قالب طرحهای هادی روستایی ادامه یافت.
هستهی اصلی توسعه و گسترش روستای قبلی و شهر امروزی همان مجموعهی ۱۰۷ واحدی در دوسوی خیابان امام خمینی است. در مرحلهی بعدی محدودهی شرقی هسته مرکزی در دوسوی مسیل و سپس شمال این هسته با تفکیک اراضی کشاورزی به زیر ساخت و ساز رفت. به نظر میرسد بیشترین مهاجران وارد شده در این دوره از استان گیلان بودند. سپس بخش شرقی هسته مرکزی شروع به رشد کرد.
ترکیب قومی و زبانی ساکنان محمودآباد نمونه بر حضور تمامی اقوام منطقه دشت قزوین در این شهر تأکید دارد. آذری زبانها، گیلکها، کردها، لرها و لکها به همراه تاتها و فارسزبانها ترکیب اجتماعی شهر را تشکیل می دهند. جدایی گزینی چندانی در آنان دیده نمی شود، اگرچه در بخشهایی از شهر برخی از زبانها و گویشها دارای بیشترین فراوانی هستند.
مقالات گردشگری بیشتر بخوانید:
- معرفی بهترین سوغات قزوین | Qazvin
- معرفی جاهای دیدنی شهر آبیک ، قزوین | Abyek
- جاذبه های دیدنی تاکستان ، قزوین | Takestan
- آشنایی با شهر محمدیه ، قزوین | Zibashahr
- معرفی شهر اقبالیه در قزوین | Eqbaliyeh
- جاذبه های گردشگری الوند ، قزوین | Alvand
- جاهای دیدنی بویین زهرا ، قزوین | Buin Zahra