طاق شیرین و فرهاد
در این مطلب از مجله گردشگری هم اقلیم شما را با طاق شیرین و فرهاد ، نمادی از عشق و دلدادگی در ایلام آشنا خواهیم کرد. در ادامه همراه ما باشید.
استان ایلام در غرب کشور ایران قرار دارد و در گذشته رونق زیادی داشته و به علت وجود مراکز مهم فرهنگی بسیار مورد توجه بوده است. اما امروزه به عنوان مقصد گردشگری کمتر به آن توجه می شود. این استان آثار تاریخی زیادی دارد که از میان آنها می توان به طاق شیرین و فرهاد اشاره کرد.
این اثر ملی و تاریخی که به جای مانده از دوره ی ساسانیان است در تنگ کوشک واقع در روستای چهل زرعی، بخش زرنه در شهرستان ایوان قرار گرفته است و از لحاظ موقعیت جغرافیایی در دامنه ی شرقی ارتفاعات صخره ای و در مسیر عشایر کوچ نشین به علت قرار گرفتن در منطقه ی گرمسیری قرار دارد.
می‌گویند در موقع گذر شیرین و فرهاد از ایوان در استان ایلام، فرهاد در کمتر از یک نیمه روز برای آسایش شیرین مبادرت به ساخت بنایی می‌کند که طاق شیرین و فرهاد نامیده می‌شود، به همین دلیل اکثر مردم محل، به خصوص ریش‌سفیدان این بنا را با نام طاق شیرین می‌خوانند.
این بنا بنایی است که در ساخت آن از سنگهای حجیم و بزرگ حجاری شده استفاده شده که به صورت خشکه چین بکار رفته است. ورودی بنا در سمت شرق و رو به رودخانه واقع شده است، پشت بام پلکانی و سبک معماری منحصر به فرد بنا و جاذبه‌های طبیعی تنگه از ویژگی‌های آن محسوب می‌شود.
جنس صخره های این منطقه از جنس سنگهای لاشه ای است و فرسایش این صخره ها در این مکان موجب شده که بنای طاق شیرین و فرهاد همیشه در خطر مدفون شدن قرار بگیرد.
نوع معماری بنا، نوع مصالح بکار رفته در بنا، تعداد کم این بناها در کشور، قرار گرفتن بر سر یکی از راه‌های فرعی و میانبر از عراق به کرمانشاه و از همه مهم‌تر تفاوت در شیوه ساخت این اثر با بناهای مشابه و هم عصر و ناشناخته بودن اثر از جمله خصوصیات این بنابه شمار می‌آیند.
آنچه که در این بنا قابل توجه بوده و عظمت آن را دو چندان می‌کند و شیوه معماری آن را منحصر به فرد کرده است، تغییر حالت پشت بام طاق از هلالی به حالت مسطح و یکنواخت بوده که این مهم معماری بنا را خیره کننده کرده است.بزرگترین قطعه سنگ بکار رفته در این بنا ، در سردر در ابعاد cm 72 ×55 ×132 و کوچکترین آن به ابعاد cm 24× 26 در دیواره بنا بکار رفته است. بنای طاق در فضای داخلی کاملا” یکنواخت، ساده و بدون هرگونه تزئینی بوده است. در سطح داخلی بنا در حال حاضر کفی موجود نمی باشد فقط در بخش نعل درگاهی پوششی از سنگهای تخت لاشه ای از جنس صخره های بالا دست بنا پوشیده شده است.
به همین منظور گمانه ای در ضلع شمال غربی سطح داخلی بنا در مجاورت دیوارهای شمال و غرب ایجاد گردید، که کفی بدست نیامد. براساس شواهد موجود احتمالاً کف بنا چون نعل درگاهی از سنگهای لاشه ای تخت کف سازی نموده اند. کف کنونی بنا شامل شن وخاک به صورت فشرده و گوبیده شده می باشد. این طاق مورد بازدید بسیاری از دوستداران تاریخ و تمدن ایران‌زمین قرار می‌گیرد و یادآور افسانه‌های تاریخی است. این بنای تاریخی به شماره ۷۹۶۹ در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.