دروازه جهنم ترکمنستان | گودالی آتشین در قلب آسیا 

دروازه جهنم ترکمنستان یکی از عجیب‌ترین و حیرت‌آورترین پدیده‌های طبیعی دنیاست که سال‌هاست توجه گردشگران، دانشمندان و ماجراجویان را به خود جلب کرده است. این دهانه آتشین که به شکاف گازی داروازا نیز شناخته می‌شود، در وسط صحرای کاراکوم واقع شده و به دلیل آتش‌سوزی پیوسته‌ای که در آن جریان دارد، به این نام خوانده می‌شود.

در این مطلب از مجله گردشگری هم اقلیم ما قصد داریم به بررسی تاریخچه، علت ایجاد و اهمیت این پدیده طبیعی می‌پردایم.

دروازه جهنم ترکمنستان: شکاف آتشین در قلب صحرای کاراکوم

در اواخر قرن نوزدهم، دقیقاً در سال ۱۹۷۱ میلادی، گروهی از محققان اتحاد جماهیر شوروی به‌دنبال فعالیت‌های اکتشافی برای یافتن نفت به روستای «دروازه» در ترکمنستان رسیدند. آنها به‌طور تصادفی به یک میدان گازی بزرگ برخورد کردند و تصمیم گرفتند که از این منبع غنی گاز استخراج کنند.

شروع عملیات اکتشاف

با تصمیم کارشناسان و مسئولان پروژه، دکل‌ها و تجهیزات لازم برای حفاری چاه‌های اکتشافی و شناسایی میزان ذخایر گاز نصب شد. گروه‌های تحقیقاتی با تلاش و پشتکار به کار خود ادامه دادند. اما بعد از مدتی، یک حادثه غیرمنتظره اتفاق افتاد. بر اثر فرونشست زمین مجاور، دکل و تمامی تجهیزات زمین‌شناسی به همراه چادرهای محققان درون یک حفره عظیم فرو ریخت و ناپدید شد. خوشبختانه در این حادثه به هیچ‌کس آسیبی نرسید، اما مشکل بزرگتری به وجود آمد: انتشار مقادیر زیادی گاز متان در فضا.

خطرات زیست‌محیطی و اقدامات اولیه

گاز متان منتشر شده از این گودال عظیم، تهدیدهای جدی برای منطقه و ساکنان آن به‌وجود آورد. این گاز بسیار قابل اشتعال و خطرناک است و می‌تواند به سرعت در فضا پخش شود و محیط زیست را به شدت آلوده کند. محققان با دیدن این وضعیت، تصمیم گرفتند تا راه حلی سریع و مؤثر برای جلوگیری از انتشار این گاز پیدا کنند.

به جای اینکه مخزن گاز را با هزینه‌های سنگین کنترل کنند، تصمیم گرفتند که دهانه مخزن را به آتش بکشند، با این تصور که گازها می‌سوزند و آتش پس از چند روز خاموش می‌شود. اما برخلاف تصور آنها، این آتش تا به امروز ادامه دارد و بیش از ۵۰ سال است که این حفره همچنان در حال سوختن است.

تشکیل دروازه جهنم

با ادامه یافتن سوختن گازها، این حفره عظیم به یکی از عجیب‌ترین و وحشتناک‌ترین جاذبه‌های طبیعی جهان تبدیل شد. آتش سوزان و گازهای متصاعد شده از آن، منظره‌ای شبیه به دروازه‌های جهنم را به وجود آورده است. این منظره به قدری تأثیرگذار است که مردم محلی و گردشگران به آن لقب «دروازه جهنم» داده‌اند.

تبدیل شدن به جاذبه گردشگری

اگرچه این حادثه یکی از فاجعه‌های زیست‌محیطی و انسانی به شمار می‌رود، اما به مرور زمان دروازه جهنم به یکی از معدود جاذبه‌های گردشگری ترکمنستان تبدیل شد. این مکان، بازدیدکنندگان بسیاری را از سراسر جهان به خود جذب کرده است که برای دیدن این پدیده نادر و تجربه حضور در کنار آتشی که بیش از نیم قرن است در حال سوختن است، به این منطقه سفر می‌کنند.

بیشتر بخوانید:

• معرفی سوغات ترکمنستان | Turkmenistan

رازهای نهفته در دل صحرای قره قوم

در اعماق صحرای قره قوم در ترکمنستان، رویدادی عجیب و هولناک رخ داد که تا به امروز همچنان به عنوان یکی از اسرارآمیزترین اتفاقات تاریخ بشری باقی مانده است. محققان اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۷۰ به منظور کشف منابع زیرزمینی، مشغول حفاری در این منطقه بودند. کار حفاری بدون هیچ مشکلی پیش می‌رفت تا اینکه در عمق ۱۴٫۵ کیلومتری زمین، ناگهان مته آنها وارد یک فضای خالی شد و تمام فرآیند متوقف گردید.

کشف فضای خالی و مواجهه با ناشناخته‌ها

هنگامی که مته به فضای خالی رسید، تیم تحقیقاتی تصمیم گرفت تا میکروفونی مقاوم در برابر دماهای بالا را به داخل این گودال بفرستد تا بتواند اطلاعات بیشتری درباره آن به دست آورد. این میکروفون تنها ۳۰ ثانیه در داخل گودال باقی ماند و پیش از ذوب شدن خارج شد. در این مدت کوتاه، محققان موفق به ضبط صداهای عجیبی شدند که تا به امروز هیچ‌کس قادر به توضیح کامل آن‌ها نبوده است.

صداهای مرموز و رازآلود

طبق گفته افرادی که به این صداها گوش کرده‌اند، صدای ضبط‌شده شباهت زیادی به گریه و شیون تعداد زیادی انسان داشت. این صداها به قدری ترسناک و غیرعادی بودند که برخی از محققان باور کردند که شاید به دروازه‌ای به جهنم رسیده‌اند. این مسئله باعث شد تا این پدیده به نام «دروازه جهنم» معروف شود و تا به امروز به عنوان یکی از اسرار بزرگ علمی و معنوی باقی بماند.

داستانی که فراتر از علم می‌رود

با وجود اینکه دلیل این صداها هیچ‌گاه به طور قطعی مشخص نشد، بسیاری از نظریه‌پردازان معتقدند که این صداها می‌توانند ناشی از تغییرات فیزیکی و شیمیایی در عمق زمین و فشارهای بالا باشند. برخی دیگر اما این صداها را به نیروهای فراطبیعی و حتی وجود جهنم مرتبط می‌دانند.

دروازه جهنم: از رازهای علمی تا جاذبه گردشگری

در سال‌های بعد، این گودال به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری ترکمنستان شناخته شد. ترکمنستان که پیش از این کمتر مورد توجه گردشگران قرار داشت، با شهرت دروازه جهنم توانست گردشگران زیادی را به سوی خود جذب کند. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷، حدود ۵۰,۰۰۰ گردشگر برای دیدن این گودال آتشین به ترکمنستان سفر کردند و در سال‌های اخیر، سالانه حدود ۱۰,۰۰۰ نفر به دیدن این جاذبه می‌آیند.

تلاش‌ها برای خاموش کردن شعله‌های آتش

با وجود پتانسیلی که دروازه جهنم به‌عنوان یک جاذبه گردشگری دارد، قربانقلی بردی محمداف، رئیس‌جمهوری ترکمنستان در سال ۲۰۱۰ میلادی به کارشناسان و مسئولان دستور داد تا راهی برای خاموش‌کردن شعله‌های این گودال آتش بیابند. وی دلیل این دستور را جلوگیری از آثار منفی گودال مشتعل بر فعالیت‌های دیگر مخازن گازی منطقه، تخریب محیط زیست و سلامت مردم اعلام کرد.

آینده دروازه جهنم

با تمام تلاش‌های صورت‌گرفته برای خاموش کردن شعله‌های دروازه جهنم، این گودال همچنان زبانه می‌کشد و به‌عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری ترکمنستان باقی مانده است. پرسشی که هنوز بی‌پاسخ مانده، این است که آیا روزی خواهد رسید که این شعله‌های آتش خاموش شوند و رازهای نهفته در دل صحرای قره قوم برملا گردند؟

افسانه‌ها و واقعیت‌های دروازه جهنم

در طول سال‌ها، داستان‌های مختلفی درباره دروازه جهنم روایت شده است. برخی افراد معتقدند که این گودال نتیجه یک حادثه طبیعی است، در حالی که دیگران باور دارند که این گودال حاصل یک آزمایش علمی است که به طرز فجیعی اشتباه پیش رفت. برخی نیز به تئوری‌های توطئه اعتقاد دارند و می‌گویند که دولت‌ها و سازمان‌های بزرگ سعی در پنهان کردن حقیقت دارند.

دروازه جهنم ترکمنستان: گودال آتشین قره‌قوم

دروازه جهنم ترکمنستان، یک گودال آتشین و جاذبه طبیعی منحصر به فرد است که در منطقه قره‌قوم واقع شده است. این گودال با قطر دهانه‌ای حدود ۷۰ متر و عمق ۲۰ متر، به دلیل شعله‌های دائمی و حرارت شدید، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. گرمایی که از این گودال متصاعد می‌شود، حتی از فاصله ۵۰ متری نیز قابل احساس است و حرارت اطراف آن به حدود ۵۵ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. اما دمای درون گودال حدود ۱۰۰۰ درجه سانتی‌گراد است که آن را به یکی از گرم‌ترین نقاط روی زمین تبدیل کرده است.

تاریخچه شکل‌گیری دروازه جهنم

دروازه جهنم در سال ۱۹۷۱ توسط شوروی سابق ایجاد شد. در آن زمان، محققان شوروی به دنبال منابع گازی بودند و حفاری‌هایی در منطقه انجام دادند. در اثر این حفاری‌ها، زمین فرو ریخت و گودالی عظیم ایجاد شد که گازهای متصاعد شده از آن خطرناک بودند. به منظور جلوگیری از پخش گازهای سمی، محققان تصمیم گرفتند گازها را بسوزانند. آنها فکر می‌کردند که گازها در عرض چند هفته سوخته و تمام خواهند شد، اما این شعله‌ها اکنون بیش از پنجاه سال است که همچنان در حال سوختن هستند.

ماجراجویی جورج کورونیس

در سال ۲۰۱۳، جورج کورونیس، محقق و جهانگرد کانادایی، تصمیم گرفت تا به درون این گودال آتشین نفوذ کند و از نزدیک به بررسی ویژگی‌ها و شرایط آن بپردازد. او با استفاده از لباس ضد حرارتی از جنس کولار و تجهیزات تنفسی ویژه، به عنوان اولین نفر موفق شد وارد گودال شود. کورونیس تا عمق ۳۰ متری گودال پیش رفت و نمونه‌هایی از خاک و گازهای درون گودال را جمع‌آوری کرد. این اقدام جسورانه نه تنها یک دستاورد علمی بزرگ بود، بلکه به کورونیس یک رکورد جهانی گینس نیز اهدا شد.

یافته‌های علمی

نمونه‌های خاک و گازهای جمع‌آوری شده توسط جورج کورونیس نشان داد که درون گودال نوعی باکتری غنی از متان وجود دارد که قادر به زندگی در دماهای بسیار بالا است. این کشف نشان داد که حتی در شرایط سخت و غیرقابل تحمل برای انسان‌ها، زندگی میکروبی می‌تواند دوام بیاورد. کارشناسان معتقدند که این منطقه دارای ذخایر بالای گاز طبیعی است که باعث شده شعله‌ها همچنان مشتعل بمانند و تخمین زده می‌شود که این شعله‌ها برای سال‌های طولانی همچنان ادامه خواهند داشت.

دروازه جهنم کجاست؟

دروازه جهنم ترکمنستان یک میدان گازی در قره قوم ترکمنستان است که به نوبه خود یکی از بزرگ‌ترین چاله‌های زمین است.

جمع بندی

دروازه جهنم ترکمنستان یک پدیده طبیعی منحصر به فرد است که به دلیل تاریخچه جالب و شعله‌های آتشین مداوم خود، همواره مورد توجه بوده است. این دهانه آتشین نه تنها به عنوان یک جاذبه گردشگری مهم شناخته می‌شود، بلکه موضوع مطالعات علمی و محیط زیستی نیز قرار گرفته است.

با تمام چالش‌ها و فرصت‌های موجود، حفظ و مدیریت این پدیده به نحوی که کمترین تاثیرات منفی زیست محیطی را داشته باشد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در نهایت، دروازه جهنم همچنان به عنوان یکی از شگفتی‌های دنیا، مکانی الهام‌بخش و پر رمز و راز باقی خواهد ماند.