قبرستان جن
قبرستان جن همانند نامش مکانی ترسناک است. مردم تیس در چابهار اینجا را مکان دفن اجنه میدانند، ولی با این وجود قبرستان خود اهالی نیز در همسایگی همین محل قرار دارد.در ادامه همراه وب سایت گردشگری هم اقلیم باشید تا با این مکان مخوف و ترسناک در چابهار بیشتر آشنا شوید.
قبرستانی مرموزکه در روستای ۲۵۰۰ ساله وجود دارد که بلوچها به آن «جن سنط» یا گورستان جن میگویند.
این گورستان با سنگقبرهای عظیمالجثه از جاهای دیدنی چابهار و مکانی جالب برای گشت و گذارو قدم زدن در دنیای ماورالطبیعه است.
سنگ قبرهای بزرگ و عجیب در این گورستان مردم محلی را به اینفکرفرو میبرد که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست.
در این گورستان قبرها کنار هم روی سطحی صخرهای حفر شدهاند که این شیوهی حفاری پرسشهای زیادی را به وجود آورده است.
محلی میگویند که:
«این گورها متعلق به جنهاست. آنها مردگان خود را در حصار این سنگها دفن کردهاند، شب که میرسد جنها بر سر گور از دسترفتگان خود حاضر و به مویه و مرثیهسرایی مشغول میشوند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جنها قرار میگیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز میمیرد».
گورستان بر تپهای کم ارتفاع در کنار روستای تیس و در پای کوه پیلبند قرار گرفته است. شاید حفرکنندگان، به دلیل حفظ مردگان و در گذشتگان از گزند جانوران و خورندگان زیر زمینی، رنج کندن سنگ را بر خود هموار میکردند و گورها را این چنین میساختند تا به مردگانشان احترام بگذارند.
زمان ساخت قبرستان جنها به درستی مشخص نیست. ظاهر قبور نشان میدهد این آثار مربوط به زمانهای بسیار دور است. تمام قبرها در دامنه کوه و در دل سنگها کنده شدهاند. علیرغم گذشت زمان و تخریب قبور توسّط باد و باران و عوامل دیگر هنوز قبرهای زیادی در این مکان باقیمانده است. گورها در اندازههای بزرگ و کوچک ساخته شدهاند.
در میان این قبرستان یک قبر کاملا سالم و قدیمی نیز دیده میشود که ۲۲۵ سانتیمتر طول و ۱۱۰ سانتیمتر عرض دارد. آثار چنین قبوری در دامنه کوههای شهباز استان مرکزی نیز وجود دارد.
قرار گرفتن قبرستان در دامنه کوه و وحشت مردم از نزدیک شدن به این مکان هنگام غروب و شب یکی از دلایل نامگذاری این محل بنام قبرستان جنهاست. گروه اندکی نیز معتقدند در هنگام غروب صدای گریهها و مویههایی از این گورستان به گوش میرسیده است
قبرستان شماره ۱ تیس مربوط به سده ۴ هجری قمری تا دوره صفوی است. این گورستان در ۳۰۰ متری غرب روستای تیس در جنوب قلعه پرتغالیها واقع شده و در تاریخ ۱۳ آبان ۱۳۸۶ با شماره ۱۹۷۶۹ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.